bijna in nieuwzeeland

het is weer tijd voor een verhaaltje!!
hoewel er niet zo veel spectaculairs gebeurd is de laatste tijd.
ik was van alice springs dus naar norfolk eiland gevlogen om daar de paarden te beslaan enz..
echt een geweldig mooi eiland en ook geweldig geamuseerd. travor zij dat het eiland vol mooie meiden in minirokjes was maar ik heb na 3 weken zoeken er geen een gevonden, volgens travor had ik ze net gemist en waren ze net na mijn vertrek in alice springs geariveerd. haha
het eiland is net een grote tuin of golfbaan, geen sprietje gras staat verkeerd en overal staan gigantische mooie grote dennebomen ,het lijkt wel of ze van plastic zijn zo mooi simetrisch.
de mensen zijn super vriendelijk en iedereen zegt elkaar goededag, het lijkt wel een droom, het is niet echt dacht ik af en toe, het is net disneyland of ken je die film van jim carry als hij geboren is in een tv programma en alles om hem heen altijd gefilmt wordt zonder dat hij het in de gaten heeft (ben de naam kwijt). het is hier ook geen zomer of winter maar altijd voorjaar.
ook hier werd ik flink verwend. in alice springs door travor en de builders en op het eiland door kay en judith, twee vrijgezelle tantes die super kunnen koken.
ik haat afscheid nemen maar na 3 weken vloog ik terug naar alice waar travor me op pikte en we samen nog wat hebben gehobby t met ijzer en houd in de tuin van de builders.
ook hier afscheid genomen (ik haat het) en 17 okt. vertrokken naar het zuiden de kortste weg naar berri waar axel aan het kersen plukken was. heb ik axel een dagje verveeld en toen met de kortste omweg over de great ocean road naar melbourne waar ik een boot naar nieuwzeeland regelde voor de motor en een vlucht voor mij. de motor vertrekt de 14 nov. en ik effe later dus was er tijd genoeg voor een reisje naar canbera waar giel en marieke wonen die ik niet meer gezien heb since ze uit limburg vertrokken waren een paar jaar geleden. ik reed door de snowy mountains, wat voor mij tot nu toe het mooiste stuk australie is met watervallen bossen en zelfs sneeuw, dat verwacht je niet in australie. je kunt hier dagen door de bergen scheuren en komt niemand tegen.
giel was die dag jarig, das pas timing en ze verhuizen in januarie terug naar belgie, dus zijn nog eerder thuis als kik.
na een paar dagen slingerde ik weer terug door de bergen naar melbourne, ook nog even bij de O dwyr hoefijzerfabriek binnen gewipt ALLEMAAL HOEFIJZERS KICKE MAN !! ik kan er niks aan doen het zit in mn hooft.
O JA !!
om nog eens aan te geven hoe klein de wereld is.
kwam ik in melbourne nog een oude bekende tegen, ik had hem niet ontmoet maar van hem gehoord. we kwamen elkaar tegen en raakte aan de praat omdat hij ook met de motor van europa naar hier gereden was, na 5 min. praten zeg ik ,jou naam is drew, en hij kijkt me verbaast aan. hij heeft ook een tijdje met axel gereden en in nepal heb ik hem wel gezien maar niet gesproken. hij woont een paar huizen verder als mijn backpacker, lache he?!
ook had hij een adres voor een goede bmw monteur en dat was het zelfde adres dat ik al had van peter paul uit banholt, zo klein is de wereld.
dus nu een week uit mn neus eten hier in melbourne en dan op naar NIEUW ZEELAND!!
de groete
aliverdatsie