nog steeds australie

dag mensen
alweer een tijdje geleden dat ik in het ziekenhuis lag, en het is niet bij 1 keer gebleven. een paar dagen na mijn eerste bezoek kreeg ik complicaties en moesten ze nog een cola blikje pus uit mn buik zuigen(zeer pijnlijke ervaring).
toen ik na 10 dagen het eten van andere zieken op begon te eten en de zusters begon lastig te vallen stuurde de doctor me naar huis , dat betekent Jhon en Alana.
ik had weer het geluk dat er hoefsmeden wedstrijden waren, waar ik dan ook 3 dagen heb rond gestrompeld.
21 augustus heb ik mezelf genezen verklaard en ben vertrokken naar alice springs, in de stortregen voor 3 dagen , alles zeik nat, er liep een nacht zelfs een beekje dwars door de tent.
het werd droog en de wegen veranderden in gravel en zand. ik belande in Innaminca waar ik Ben en Dunck ontmoete, twee motorrijders uit australie die 5 dagen eerder vertrokken waren onderweg naar europa!!
ik besloot met hun mee te rijden, hun motoren waren veel te zwaar beladen en net voor het donker gaat ben op zn snuffert en breekt zn sleutelbeen. we kamperen en volgende dag rijd ik naar birthsville om hulp te halen. Ben werd opgehaald en liep hier rond in het verband, motor ligt behoorlijk in de kreukels en ook de motor van dunck is behoorlijk beschadigt na verschillende valpartijen. het werd nog erger want dunck en ik gingen op avontuur over de BIG RED de grootste zandduin van australie, waar ik dunck vol gas een sprong van 8 meter zag maken op de top en hij lande niet op twee wielen, hij overleefde het wel maar de motor kreeg nog wat littekens extra. mijn lompe bmw met wegbanden haalde de top niet, na vele pogingen en valpartijen ging ik antiechelijk onderuit en wist even niet meer wat voor of achter was. aangemoedigt dooralle toeschouwers (comon dutchy) droop ik af. zonsondergang met flink veel bier en de koppijn was weg.
ik reed alleen verder en ben nog een keer gevallen waar ze aan de weg werkte en water gesproeit hadden was het spekglad, ik reed 100 en dacht dat ik platte band had, ik kijk naar beneden en zzzzip daar ging marco, motor stuiterde en ik lande met mn snufferd weer in het zand, stuur krom en bagage rek stond alle kanten uit.
schade viel dus mee en ik had alleen een dikke neus en enkel. ik kwam op de plenty highway waar vooral plenty off niks is, alleen wasbord wegen ,ieder schroefje trild los, vreeselijk!! ook had ik ondertussen 6 keer plat gereden met mn indonesiesche voorbandje. ik kon het niet meer repareren en daar stond ik dan ,in de middel off nowhere mn tent opgezet langs de weg en wachten op andere voorbijgangers. volgende dag werd ik opgepikt door een roadtrain en belande eindelijk in alice springs.
de chauffeur was andy en reed met 120 km door de grepel om de slechte weg te vermijden, ook had hij paarden en ik werd met Traver de smid van alice springs in contact gebracht, Traver is mijn toergyde en ik ken ondertussen de helft van de bevolking hier. ook vonden we een amborigonal die mijn benzinetank verfde en kwam ik hiermee in de krant. ik heb ook mijn eigen huisje hier in een caravan in de tuin van meneer en mevrouw Builder, traver woont hier ook.
ik heb het hier veel te goed maar moet toch echt verder want ik ben ondertussen al 3 weken hier. ook nog even naar ayers rock geweest, kings canion en weer terug naar alice. de familie builder heefd een grote tuin met veel oud ijzer en ik ben aan het smeden geslagen, deurkloppers hoefijzers tangen, dit heefd me een baantje geleverd. Als je dit leest vertel het niet tegen mn moeder!! ik vertrek zondag met het vliegtuig naar NORFOLK EILAND waar ik 3 weken lang smeed demos moet geven voor toeristen. vlucht en hotel word betaald. deze kans kon ik niet laten liggen maar ik kom wel nog verder achter op schema.
dat was alles!!!

de groeten uit kangaroo land!!!