alles verrekken

verhaaltje
vorigge keer zij ik dat thailand saai was maar ik moet me corrigeren want ik heb me geen dag verveeld hier en ik heb me moeten haasten het land te verlaten voor mijn visa eindigde. ik vertrok uit chang mai met een lading pillen om mijn darmen onder controlle te houden en een goede landkaart waar de klijne weggetjes ook op stonden zodat ik kriskras door noord thailand kon scheuren, eerst alleen gravelwegen door bossen en kleine dorpjes, overal kun je kamperen . ik ging opzoek naar de langnekken maar die zaten allemaal achter een hek en je moest betalen om het dorp in te mogen, mij niet gezien, aapjes kijken kan ik ook in de apenheul. ik heb wel nog een paar langnekken gespot op de brommer onderweg dus tevreden verder naar het noorden van mai hong son naar pai over een singel track langs de grens die denkelijk door het leger word gebruikt om de grens te kontroleren tussen burma. enkele dorpjes passeerde ik waar de vrouwen hard begonnen weg te rennen toen ik aan kwam rijden,hier waren niet vaak toeristen op motoren geweest geloof ik. na twee valpartijen, een keer in een riviertje, lag ik daar onder mn motor, blik spinazie open getrokken en weer overeind ,niks kapot, eindelijk in pai geariveerd. kwam ik er achter dat mn frame gebroken was, zo weer gefixt, ik mis mijn ktm dan kon ik eens flink scheuren hier (nog een half jaartje wachten).
verder naar het noorden naar het drie landen punt ,niks bijzonders net vaals, en meteen verder naar de grens van laos waar je met de boot over moet naar houei xai. niet met een pontje maar met een uit de kluite gewassen kano. met tien man die motor er in heisen, kost die trip ook nog 500 bat en aan de overkant wilt de douane ook nog 200. oke dan , maar na 100 meter rijden staat er een snotneus bij een slagboom die ook nog 100 bat wil verdienen, daaag , ik onder de slagboom door gewurmd ,aangemoedigd daar een busje touristen.eindelijk vrij ,schrik me rot ,rijden ze hier weer rechts in dit land, levens gevaarlijk.
opweg naar het noorden via luang namta naar bosao aan de chineese grens. als je op de hoofdweg blijft zijn de wegen super maar ik ga altijd opzoek naar de slechtste weg, dus naar het noorden alles gravel door dorpjes waar de vrouwen met zwarte vierkante hoeden lopen en de tieten bloot(ze kunnen er beter wat voor hangen want ze worden er niety mooier van).aan de chineese grens omgedraait en weer terug naar beneden, geen benzine pomp hier en mn band was lek dus naar het stadje phongsali door gereden om in de tuin mn band te plakken en te tanken. ze eten echt alles hier in het noorden , rat eekhoorntjes, jonge vogeltjes en hond. ik heb de smaak van hond te pakken dus daantje (onze rothond)pas maar op.
naar het zuiden ,oudom xai, vieng kham, vieng tong, zo naar ponsavan. hetregent hier tegenwoordig elke dag, super stortbuien meestal smorgens tussen 6 en 11. geen kampeer weer maar ik doe het lekker toch.
frame weer gebroken en gerepareerd met een ijzere plaat?
de americanen hebben hier ongeloofelijk veel bommen gegooid en het lijkt hier net normandie met al die craters en ook het landschap is het zelfde, uitkijken waar je loopt want overal liggen bommetjes en veel mensen sterven hier nog tegenwoordig. ze zijn wel creatief met bommen hier, bloembakken service,lampen,boten en zelfs een smid die een bom als aambeeld gebruikt. ze hebben ook 3 heuvels met grote potten er op, niemand weet waarvoor ze diende, heel intresant (not).
vervolgens luang prabang, leuke stad met super waterval waar ik smorgens eerst indook voor ik naar vang vieng door reed waar ik martin en britta ,een koppel uit aken op de fiets, weer tegen kwam en we samen gingen tubben. dat is in een grote binnenband de rivier af, om de 100 meter krijg je bier en van hoge houten stalages kun je in het water slingeren (veilige combinatie). ook de kinderen 7 jaar oud springen zo van 4 meter nar beneden. het is hier nieuwjaar ,dat duurd hier 4 dagen, alle kinderen zijn hier gewapent met waterpistolen en emmers en na 100 meter lopen op straat ben je zeiknat, ook op de motor ben je niet veilig. uiteindelijk vertrokken naar het zuiden , geen idee waar ik ben geweest maar eindigde bij de tad leuk waterval waar ik met kleren en al onder gesprongen ben , superheet hier.uiteindelijk binnendoor naar phin, en hier begon het avontuur. eerst redelijke weg tot er een rivier verscheen zo breed als de maas met een joekel van een brug die ze in de oorlog hebben opgeblazen, weer in zo n bootje , de motor tenminste. ik paste niet in het bootje dus ik dacht pak mijn bagage en loop naar de overkant, dit was echt het domste idee dat ik ooit gehad heb. ik werd gevolgd door een groepje kinderen die al wisten dat het mis zou gaan. ik voelde zelf ook al snel dat het niet goed ging en begon mijn spullen uit te delen aan de kinderen met de aanwijzing dat het droog naar de overkant moest. de tanktas en tent had ik nog in mn handen en voor ik het wist dreef ik de rivier af, alles zeikenat, telefoon ,camera, al mijn papieren. al die kinderen lachen en ik zag de humor er ook wel van in toen ik op het droge was. alles de heuvel opgesleept met al die kinderen, alles gedroogd en verder. de weg werd slechter en slechter door riviertjes stenen ,zand, met grote aanlopen moest ik proberen boven te komen. steeds als ik vast zat in de modder de motor plat legen en met stenen opvullen, waar ben ik mee bezig dacht ik. net optijd loopt daar zo n kerel in de verte en ik vraag hem naar salavan en hij lacht en zegt, rechtdoor. jippy ik zit goed. na een tijdje werd de weg ook minder slecht maar het werd donker en na een half uur door het donker te hebben gereden ,weer zo n kapotte brug .mn tentstokken zijn gebroken dus daar met zo n visser een hutje geinproviseerd van mijn tent en die nacht vier keer in de rivier gesprongen om af te koelen. smorgens toen het licht werd stonden alle vissers om de tent op me te wachten en waren we meteen met man genoeg om de motor in de boot te tillen. aan de overkant aangekomen meteen naar pakxe gereden om in mijn hotel de schade op te meten.
frame derde keer ,bagegerek, jerriecan, tentstokken, camera, telefoon, alle papieren drogen, achterband versleten en gescheurd, enz. heb nu 3 dagen gekloot gesleutelt en gelast dus we kunnen naar cambodia over de verharde weg voorlopig
groete uit de rimboe